Λογοτεχνικό Εργαστήρι 168|Ο Λάζαρος στην ποίηση

Perino del Vaga, The Raising of Lazarus

Γράφει η Καλλιόπη Ι. Δημητροπούλου
Φιλόλογος, λογοτέχνις

Litsa Dimitropoulou

Οι ποιητές εμπνέονται από το θαύμα της Ανάστασης του Λαζάρου και γράφουν:

Ο Θεός χρειάζεται τη βοήθειά μας, Τάσος Λειβαδίτης

Ο Θεός χρειάζεται τη βοήθειά μας
Κάτωχρος κι εξαντλημένος ο Ιησούς στάθηκε κοντά στον τάφο.
Λάζαρε, βγες έξω, φώναξε. Όλοι περίμεναν. Κι ο φτωχός
νεκρός, που ένιωσε ότι εδώ στον τάφο του παίζεται η τύχη του
κόσμου, τι να ΄κανε; Η γη είχε χαθεί,
πως θ’ άφηνε χωρίς ανάσταση έναν ολάκερο ουρανό…

Κι εγώ χρειάζομαι τη βοήθεια του Θεού

-Κύριε, βοήθησέ με, του λέω, χάνομαι.

-Μα αυτή είναι η βοήθειά μου – να χαθείς…
Για να σε ψάχνουν στους αιώνες

Ο Λάζαρος μετά το θαύμα, Γιάννης Βαρβέρης

Φρόντισες μέσα κι έξω από τη Βηθανία
όλοι να μάθουν την ανάστασή μου.
Τώρα, θύμα ενός θαύματος, για χρόνια περιφέρομαι
ένας ρακένδυτος που τον κοιτούν όλοι φιλύποπτα
αν πρέπει να τον πάρουν για τρελό ή να τον πιστέψουν.

Μα κι ο ίδιος πια δεν ξέρω τι, ποιος είμαι
χωρίς καν συγγενείς και φίλους που όλοι φοβηθήκαν
ή ζήλεψαν για τους δικούς τους- ποιος να ξέρει;
Ενώ Εσύ, ιδανικός Εσύ μες στην ανάστασή Σου
οριστική, γεμάτη δόξα κι ύμνους όπου γης
ποτέ δεν σκέφτηκες τι απέγινε
ο υπό αίρεση και προθεσμία αναστημένος Σου.

Ω ναι, δεν έπρεπε στο «Δεύρο έξω» να υπακούσω
μα την ειρηνική μου οδό αποσύνθεσης ν’ ακολουθήσω
ταπεινά, σαν τους κοινούς θνητούς.
Τώρα σε τι Δευτέρα Παρουσία να πιστέψω
σε τι ανάσταση νεκρών
ανάμεσα σ’ εξαίρεση ζωής
και στον κανόνα του θανάτου;

Και τέλος
πού να βρω δύναμη προτού πεθάνω να πεισθώ
ότι στ’ αλήθεια και για πάντα
θα πεθάνω;

# ΑΣΚΗΣΗ 1

«Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον Άδη που επήγες;»
Γράφουμε την απάντηση του Λαζάρου σε μορφή ποιητικού κειμένου ή παραμυθιού για μεγάλους.

ΑΣΚΗΣΗ 2

Ο Όμηρος, χιλιάδες χρόνια πριν τον Χριστό, στη ραψωδία λ, στέλνει τον Οδυσσέα στον Άδη και μας παραθέτει τη συνάντηση του Οδυσσέα με τον Αχιλλέα στον Κάτω Κόσμο: «Ω Αχιλλέα, του Πηλέα γιε, ο πρώτος κι ο καλύτερος των Αχαιών… Αχιλλέα, κρίνω πως δεν υπάρχει άλλος σου ευτυχέστερος, ούτε από όσους έζησαν στο παρελθόν, μήτε από εκείνους που θα ρθούν στο μέλλον».
Κι ο Αχιλλέας απαντά με τον στίχο που κρύβει όλη την τραγική αλήθεια για την μετά θάνατον ζωή: «Μη θες να με παρηγορήσεις για τον θάνατό μου, Οδυσσέα γενναίε· θα προτιμούσα πάνω στη γη να ζούσα, κι ας ξενοδούλευα σε κάποιον, άκληρο πια που να μην έχει και μεγάλο βιος, παρά να είμαι ο άρχοντας στον κάτω κόσμο των νεκρών»…

Με αφορμή την Ανάσταση του Λαζάρου διαβάζουμε την ραψωδία λ και σχολιάζουμε τη συνομιλία του Οδυσσέα με τον Αχιλλέα στον κάτω κόσμο. Με αυτό το θέμα δημιουργούμε ένα μικρό διήγημα.

ΑΣΚΗΣΗ 3

Παρακολουθούμε την ανάσταση του Λαζάρου όπως αποτυπώθηκε στη τηλεταινία του Φράνκο Τζεφιρέλι «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» και γράφουμε ένα μικρό θεατρικό κείμενο.

Σχολιάστε