Η ευημερία μιας χώρας εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα του κυβερνήτη της και εκείνων των ηγεμόνων που έχουν προηγουμένως. Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, οι περισσότεροι άρχοντες ήταν άντρες, αλλά υπήρξαν γυναίκες ηγεμόνες όπως η Κλεοπάτρα που έχουν επηρεάσει σημαντικά τον κόσμο κατά την περίοδο της βασιλείας τους.
Κλεοπάτρα VII Φιλοπάτωρ αρχαία Αίγυπτος
Γνωστή για την ομορφιά και τη νοημοσύνη της, η Κλεοπάτρα -της δυναστείας των Πτολεμαίων.-ήταν η τελευταία ενεργή βασίλισσα της πτολεμαϊκής Αιγύπτου. Μετά τη βασιλεία της, η Αίγυπτος έγινε επαρχία της νεοϊδρυθείσας τότε Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ήταν πολύγλωσση, και η κόρη του Πτολεμαίου XII Auletes και της Cleopatra VI Tryphaena. Πήρε το θρόνο από κοινού με δύο από τους αδελφούς της μετά το θάνατο του πατέρα της. Είχε σχέση με τον Ιούλιο Καίσαρα και τον Μάρκος Αντώνιος με τους οποίους τελικά παντρεύτηκε. Αφού πέθανε ο αδελφός και ο συν-κυβερνήτης της Κλεοπάτρας Πτολεμαίος XIV, βασίλευε ως αντιβασιλέας για τον γιο της.
Sobekneferu Νεφρουσομπέκ
Ο Sobekneferu ήταν κυβερνήτης του Μεσαίου Βασιλείου στην Αίγυπτο., τελευταία κυβερνήτης της 12ης δυναστείας της αρχαίας Αιγύπτου Νεφρουσομπέκ, πιστεύεται γενικά ότι ήταν κόρη του Αμενεμχέτ Γ’ και χήρα του Αμενεμχέτ Δ’. Ήταν η πρώτη γυναίκα του Φαραώ της Αιγύπτου και ήταν απόγονος του Amenemhat III. Έγιναν πολλές προτομές, αγάλματα και ομοιώματα της Sobekneferu, και θεωρείται ότι διαδέχθηκε είτε ο Sekhemre Khutawy Sobekhotep είτε ο Khutawyre Wegaf. Έθεσε αρσενικούς τίτλους στο όνομά της για να καθησυχάσει όσους διαφωνούσαν με τις γυναίκες των Φαραώ.
Σύμφωνα με τον Μανέθωνα ήταν πιθανώς αδελφή του Αμενεμχέτ Δ’ και όχι γυναίκα του.
Νεφερτίτη-Neferneferuaten Nefertiti
Η Νεφερτίτη γεννήθηκε στη Θήβα το 1370 π.Χ. Ήταν ελκυστική και σύζυγος του ισχυρού Φαραώ Ακενατέν που ήταν γνωστός για τη λατρεία του στον ήλιο. Ήταν μία από τις πιο διάσημες βασίλισσες της αρχαίας Αιγύπτου δίπλα στην Χατσεψούτ, την Νεφερτάρι και την Κλεοπάτρα που φημίζονταν για την δυναμική προσωπικότητα και το κάλλος τους. Ήταν η Νεφερτίτη που επηρέασε τις ιδεολογίες του συζύγου της και μετέτρεψε τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Στο Αιγυπτιακό Μουσείο του Βερολίνου υπάρχει γλυπτό της Νεφερτίτη
Θεοδώρα
Η Θεοδώρα (περ. 500 – 28 Ιουνίου 548) ήταν Ρωμαία αυτοκράτειρα και η σύζυγος του διάσημου αυτοκράτορα Ιουστινιανού του Μέγα. Φέρεται ως μία από τις διασημότερες γυναίκες στην παγκόσμια ιστορία και η διασημότερη αυτοκράτειρα του Βυζαντίου. Η περιπέτεια της Θεοδώρας, της αυτοκράτειρα της Κωνσταντινούπολης που από τα παρασκήνια του Ιπποδρόμου ανέβηκε στο θρόνο των Καισάρων, είχε σε κάθε εποχή το προνόμιο να κεντρίζει την περιέργεια και να ερεθίζει τη φαντασία, εξακολουθώντας μέχρι και σήμερα να κεντρίζει το ενδιαφέρον των ιστορικών μελετητών, καλλιτεχνών και αναγνωστικού κοινού.
Η Θεοδώρα ήταν βασίλισσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η ομιλία της κατά τη διάρκεια των ταραχών στη Νίκα έδειξε την τεράστια ικανότητά της ως ηγέτη καθώς μπόρεσε να επιλύσει τις πολιτικές διαφωνίες μεταξύ των Βένετων και οι Πράσινων,, των ταραχών που καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία εκείνη την εποχή. Έπεισε τις δύο πλευρές να συμφιλιωθούν, και μετά την ισχυρή ομιλία της, η βία σταμάτησε. Μετά τις ταραχές , η Θεοδώρα διέταξε την ανοικοδόμηση της πόλης της Κωνσταντινούπολης.
Υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των γυναικών και επέφερε αλλαγές για την ενίσχυση της αναγνώρισης των γυναικών στην κοινωνία. Είχε αντιφατικές θρησκευτικές πεποιθήσεις με τον σύζυγό της, Ιουστινιανό. Ο Ιουστινιανός προώθησε τον χριστιανικό χριστιανισμό ενώ η Θεοδώρα ενέκρινε τους Μονοφυσίτες . Η Θεοδώρα πέθανε από έλκος ή όγκο στην Κωνσταντινούπολη το 548. Ο Ιουστινιανός ήταν πολύ πιστός σε αυτήν ακόμη και αφού πέθανε, και εργάστηκε σκληρά για να ενσωματώσει τους Μονοφυσίτες και τους Χαλκηδόνες ως υπηκόους του βασιλείου του.
Χατσεπσούτ
Η Χατσεπσούτ ήταν Αιγύπτια Φαραώ και κόρη του Θούτμοζε Ι. η πέμπτη Φαραώ της 18ης δυναστείας της Αρχαίας Αιγύπτου. Ήταν κόρη του Τούθμωσι Α΄ και της πρώτης γυναίκας του Αχμές. Παντρεύτηκε τον ετεροθαλή αδελφό της Τούθμωσι Β΄ και μαζί απέκτησαν μια κόρη, τη Νεφερούρε. Συν-διοίκησε με τον υιοθετημένο γιο του Θούτμοζε Γ. Κατείχε το θρόνο για περίπου δύο δεκαετίες, που είναι η μεγαλύτερη βασιλεία μιας γυναίκας Αιγύπτου ηγεμόνα. Η Αίγυπτος γνώρισε μεγάλη αναταραχή κατά τη διάρκεια της δεύτερης ενδιάμεσης περιόδου και η Χατσεπσούτ ανοικοδόμησε μεγάλες εμπορικές οδούς που είχαν καταστραφεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η Αίγυπτος άρχισε να διαπραγματεύεται ξανά και αντάλλαξε ελεφαντόδοντο, χρυσό και ρητίνες, μεταξύ άλλων υλικών, Ξεκίνησε την κατασκευή διαφόρων έργων σε όλη την αρχαία Αίγυπτο και βελτίωσε τις υποδομές της χώρας. Πολλά αντικείμενα, μνημεία, ιερά ιερά και μονόλιθοι ανεγέρθηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας της.
Ήταν μια όμορφη γυναίκα, φιλόδοξη, ταλαντούχα και έξυπνη. Πέθανε σε ηλικία 50 ετών το 1458 π.Χ
Η Μέρνιθ
Η Μέρνιθ ήταν αιγυπτιακή αυτοκράτειρα. Ο τάφος της βρίσκεται στην Άβυδο, την παλιά πόλη της Αιγύπτου. Είναι θαμμένη δίπλα στον προκάτοχό της Zet (επίσης γνωστή ως Wadg, Uadji ή Djet). Το όνομα της Μέρνιθ είναι το μόνο γυναικείο όνομα στη λίστα των πρώτων βασιλέων της δυναστείας και ήταν χαραγμένο στα αντικείμενα που βρέθηκαν στον τάφο του πατέρα της, του Φαραώ Ντζέρ. Η Αίγυπτος υπέστη σημαντικούς πολιτικούς, κοινωνικούς και θρησκευτικούς μετασχηματισμούς κατά τη διάρκεια της βασιλείας της. Η ανθρώπινη θυσία ήταν διαδεδομένη εκείνη την εποχή και οι υπηρέτες συχνά θυσίαζαν τη ζωή τους για να υπηρετήσουν τους κυβερνήτες τους στη μεταθανάτια ζωή. Περίπου 120 υπηρέτες πραγματοποίησαν αυτήν την ανθρώπινη θυσία για να προσφέρουν υπηρεσίες στη βασίλισσα μετά το θάνατό της.
Αυτοκράτειρα Wu Zetian
Η αυτοκράτειρα Wu Zetian ήταν μια ισχυρή προσωπικότητα, και θεωρείται η πρώτη γνήσια βασίλισσα της Κίνας. Έχει απονεμηθεί με αρκετούς τιμητικούς τίτλους όπως Lady, Empress Consort, Empress Dowager και Empress Regnant μεταξύ άλλων. Γεννήθηκε στο Wenshui το έτος 624 και ήταν πρωτοπόρος σε πολλές θρησκευτικές και εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στην Κίνα. Εισήγαγε το εξεταστικό σύστημα για την κατανομή κυβερνητικών τίτλων, έδωσε κηρύγματα για τον Βουδισμό και υποστήριξε τη διάδοση της βουδιστικής ιδεολογίας μεταξύ των ανθρώπων.
Όλγα του Κιέβου
Η Όλγα του Κιέβου ήταν η πιο άγρια και θαρραλέα γυναίκα Ρωσίδα κυβερνήτης. Ήταν η επιτομή της εξουσίας στο έθνος και τη σεβόνταν σε όλη τη χώρα.
Γεννήθηκε στο Πσκοβ, Pskov της Ρωσίας, μεταξύ 890 και 925 – η ακριβής ημερομηνία γέννησης είναι άγνωστη- και ήταν κόρη βαράγγων ευγενών. Για το ακριβές έτος γέννησής της δεν είμαστε βέβαιοι. Το μεταγενέστερο Πρώτο Χρονικό την τοποθετεί το 879, όμως με βάση αυτή τη χρονολογία φαίνεται πως γέννησε το μοναχογιό της Σβιάτοσλαβ σε ηλικία άνω των 60 ετών! Πιθανότερο είναι να γεννήθηκε το 889.
Σε πολύ νεαρή ηλικία (~903) η Όλγα παντρεύτηκε το ρουρικίδα Ιγκόρ, μετέπειτα αρχηγό του Κράτους των Ρως, και εγκαταστάθηκε στο Κίεβο.
Ο σύζυγός της δολοφονήθηκε το 945 από τους Δρεβλιανούς κατά τη συλλογή φόρου υποτέλειας, με αποτέλεσμα ο θρόνος να περάσει στο μικρό γιο τους Σβιάτοσλαβ που ήταν ακόμη βρέφος. Έτσι η Όλγα ανέλαβε χρέη επιτρόπου μέχρι την ενηλικίωσή του, ασκώντας για σχεδόν δύο δεκαετίες την πραγματική εξουσία στο κράτους.
Πρώτο μέλημά της ήταν να λάβει εκδίκηση για το χαμό του άνδρα της, πράγμα που έπραξε με μεγάλη αγριότητα. Σε μια εποχή που δεν υπήρχε γραπτή καταγραφή και είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς την αλήθεια από το παραμύθι, λέγεται ότι κατέσφαξε πολλούς Δρεβλιανούς και έκλεισε άλλους ζωντανούς μέσα σε πλοία, τα οποία κατόπιν βύθισε. Άλλοι εκτελέσθηκαν στην πυρά, ενώ τέλος μαρτυράται η εξής χαρακτηριστική ιστορία: Ενώ πολιορκούσε μια πόλη, υποσχέθηκε να αποχωρήσει εάν κάθε σπίτι τής χάριζε από ένα οικόσιτο περιστέρι για εξευμενισμό. Οι πολιορκημένοι την πίστεψαν και της παρέδωσαν τα δώρα, αλλά καθώς αποχωρούσε η Όλγα έβαλε φωτιά στα πόδια των περιστεριών. Αυτά τρομαγμένα γύρισαν ενστικτωδώς στις εστίες τους, βάζοντας φωτιά στις ξύλινες στέγες των σπιτιών. Έτσι κάηκε ολόκληρη η πόλη.
Σε θρησκευτικό επίπεδο, η Όλγα ήταν ο πρώτος ηγέτης των Ρως που εγκατέλειψε τον παγανισμό για το χριστιανισμό. Η βάπτισή της έγινε το 955 μ.Χ. με μεγάλη επισημότητα στην Κωνσταντινούπολη και έλαβε το χριστιανικό όνομα Ελένη από τη νονά της Ελένη Λεκαπηνή, σύζυγο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ’.
Eleanor της Ακουιτανίας
Η Eleanor ήταν η μεγαλύτερη κόρη του William X, Δούκα της Ακουιτανίας. Παντρεύτηκε τον Γάλλο αυτοκράτορα Louis VII το 1137 και τον Henry II της Αγγλίας το 1152. Η Ελεονώρα της Ακουιτανίας ήταν λόγω των γάμων της πρώτα βασίλισσα της Γαλλίας και μετά της Αγγλίας. Ως κληρονόμος του πατέρα της έγινε δούκισσα της Ακουιτανίας. Ήταν μία από τις πλουσιότερες και πιο ισχυρές γυναίκες στη Δυτική Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.
Ήταν κυρίαρχη φιγούρα και κατείχε το θρόνο για περίπου επτά δεκαετίες. Δεν αποφεύχθηκε να εισέλθει σε στρατιωτικές εκστρατείες, κάτι που ήταν ασυνήθιστο για τις γυναίκες κυβερνήτες εκείνη την εποχή. Έδωσε μια πλατφόρμα σε καλλιτέχνες, ποιητές και μουσικούς που όλοι άνθισαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας της. Ήταν όμορφη, ειλικρινής και μεγάλη ηγέτης. ήταν μια έμπνευση για τις γυναίκες της εποχής της.
συμπέρασμα
Οι γυναίκες κυβερνήτες που αναφέρθηκαν παραπάνω ήταν όλες άφοβες,, με ισχυρή, επιρροή, και έξυπνες. Όλες συνέβαλαν σημαντικά κατά τη διάρκεια των βασιλείων τους, σε θρησκευτικές, κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Πολλές είχαν μακρές και ευημερούσες περιόδους διακυβέρνησης. Προωθούσαν την εκπαίδευση, την τεχνολογία και τα καινοτόμα κυβερνητικά συστήματα. Αυτές οι γυναίκες ηγεμόνες έδειξαν μεγάλο θάρρος να αναλάβουν το προβάδισμα, καθώς όλοι πολεμούσαν ενάντια σε σταθερά καθιερωμένες παραδόσεις πατριαρχίας.
Μανίνα 